zraziłam się do jazdy:(

[lawinia]

W zeszłym roku zrobiłam prawko a w poniedziałek miałam małą stłuczkę, nic się nie stało, to było obtarcie samochodu w moim garażu, musiałam pisać oświadczenie... wcześniej jeździłam z mężem, ćwiczyłam... no i przeżyłam szok, dla mnie to za duża odpowiedzialność i zraziłam się do jazdy... nie wiem jak to zrobić, żeby mieć znowu odwagę, bo boję się strasznie, bo tej stłuczce dosłownie byłam chora przez tydzień... Co teraz z tym fantem zrobić?

[cman]

Proponowałbym dobrze przemyśleć fakt ośmiu egzaminów i kolizji na niecały miesiąc po odebraniu prawa jazdy...

[lawinia]

Proponowałbym dobrze przemyśleć fakt ośmiu egzaminów i kolizji na niecały miesiąc po odebraniu prawa jazdy...

No właśnie dlatego, postanowiłam, że już nigdy nie będę jezdzić....to nie dla mnie

[Cyberix]

a w poniedziałek miałam małą stłuczkę, nic się nie stało, to było obtarcie samochodu w moim garażu, musiałam pisać oświadczenie...

1. Po co pisałaś oświadczenie o stłuczce we własnym garażu?
2. Byłaś nieuważna, być może popełniłaś błąd z roztargnienia lub rutyny (albo raczej początków rutyny)

Ja swego czasu zniszczyłem prawe tylne drzwi, przez nieuwagę zahaczyłem o ogrodzenie. Nieuwaga kosztowała mnie 4500 zł. Ale od tamtego czasu 3 razy się zastanowię zanim wykonam jakiś manewr kiedy jest mało miejsca.

Zatem, trzeba być po prostu ostrożnym, skupionym na tym co się robi i tyle. Każde rozproszenie, pochopne podjęcie decyzji może się źle skończyć. A potem w miarę nabijania setek km będziesz jeździć coraz lepiej.

I mała uwaga, pisałaś że jeździłaś z mężem. Naucz jeździć się sama, kiedy obok nikogo nie ma. Staraj się jeździć własnym stylem (zgodnym z przepisami) a nie naśladować inne osoby (męża).

[Margo]

Hej! Ja mam prawo jazdy dopiero 1,5 roku i też już zaliczyłam stłuczkę ale nie była to moja wina chociaż uznano, że była [gdzieś tu to opisywałam] i powiem szczerze, że od tamtej pory jeździ mi się właśnie lepiej, spokojniej i to nie tylko w moim odczuciu

[lawinia]

Dziękuję Wam, ale cman chyba ma rację... niektóre osoby nie nadają się... co prawda jeździłam i sama na zakupy czy po mieście i wszystko było dobrze, ale... postanowiłam zrezygnować dla własnego dobra... psychicznego:) prawo jazdy zrobiłam, żeby udowodnić sobie, że też jestem w stanie, ale będę szanować ten dokument bardzo, nie muszę jeździć koniecznie..

posty scalone przez moderatora (edytuj posty!)

Mam 25 i dwoje dzieci, i robię to niestety, ale z troski dla ich .życia i bezpieczeństwa... wtedy miałam dziecko w aucie, wracałam ze szczepienia, i to był garaż, a jakby to była ulica? Teraz przy prędkości mini 1 km na godzinę nawet ze snu się nie obudziła, ale następnym razem może już nie być tak pięknie:(

[mk61]

I bardzo dobrze. W sensie, że...
Dobrze, że potrafisz to zrozumieć. Uniesienie odpowiedzialności Cię przerosło i z tego powodu rezygnujesz. Po prostu unikasz problemów. Czasem sobie pojeźdź, kiedy będzie mniejszy ruch, mniejszy stres. Może w pewnym momencie jednak stwierdzisz, że jesteś wystarczająco odpowiedzialna i świadoma konsekwencji.
No i kto nie próbuje, ten nie ma. Zrobiłaś uprawnienia, zobaczyłaś jak to jest i podjęłaś decyzję.

Bardzo się dziwię, bo większość kobiet-kierowców, jakie znam, jak coś spier..., to ich mechanizmem obronnym zazwyczaj jest "hihihi, no zdarza się, faceci też tak robią" i nie widzą, tego, że zrobiły źle, tylko widzą to, że "każdy" tak robi.

[lawinia]

I bardzo dobrze. W sensie, że...


Bardzo się dziwię, bo większość kobiet-kierowców, jakie znam, jak coś spier..., to ich mechanizmem obronnym zazwyczaj jest "hihihi, no zdarza się, faceci też tak robią" i nie widzą, tego, że zrobiły źle, tylko widzą to, że "każdy" tak robi.

No właśnie, tak nie trzeba.... to, że mam prawo jazdy musi mnie czynić osobą odpowiedzialną i jeśli odpowiedzialność w moim przypadku znaczy rezygnacja dla dobra mojego, mężą, dzieci, dla spokoju psychicznego to jestem jak najbardziej za: nie ważne w jaki sposób doprowadzisz to bezpieczeństwa (czy jeżdżąc bezpiecznie czy nie jeżdżąc jeśli się nie czuje na siłach), ale to bezpieczeństwo jest najważniejsze:)

[lith]

Jeżeli czujesz, że nie chcesz jeździć itd. itd. to jasne Twój wybór. Nie ma co na siłę.
Ale jeżeli to jest decyzja spowodowana tylko tym, że przerysowałaś jakieś auto na parkingu to jak dla mnie zdecydowanie kiepski pomysł i za łatwo odpuszczasz.

[Borys68]

Ahoj!
Zgadzam się z Cyberiksem - koncentracja ponad wszystko. Skasowałem sobie bezmyślnie prawe drzwi w grudniu. A jadąc do warsztatu koleś mnie strzelił w kuper ...
Też miałem czarne mysli - może dac sobie spokój? Ale jeżdżę dalej, za to ostrożniej.
Borys

[bobpl]

@autorka - doceniam postawę, ze gdy nie czujesz się na siłach, to nie chcesz na chama wsiadac do autka.
Pocwicz sobie przy mniejszym ruchu, postaraj się oswoić z jezdzeniem 'bez instruktora'.
Ja też niedawno miałem sytuację stresową, jak mi gość na parkingu zderzak skasował - nie wyrobił się i 'ale urrwał'. Dobrze, ze byl kumaty i ugodowy
Zawsze po takich przezyciach jak Twoje bedziemy jezdzic ostrozniej

[Triinu]

Ważne, by to była tylko i wyłącznie twoja, przemyślana decyzja.
Teraz pewnie jesteś jeszcze w szoku, wciąż przeżywasz tę sytuacje.
Kto wie, może za miesiąc całkiem inaczej będziesz do tego podchodzić..

[mk61]

No właśnie, tak nie trzeba.... to, że mam prawo jazdy musi mnie czynić osobą odpowiedzialną i jeśli odpowiedzialność w moim przypadku znaczy rezygnacja dla dobra mojego, mężą, dzieci, dla spokoju psychicznego to jestem jak najbardziej za: nie ważne w jaki sposób doprowadzisz to bezpieczeństwa (czy jeżdżąc bezpiecznie czy nie jeżdżąc jeśli się nie czuje na siłach), ale to bezpieczeństwo jest najważniejsze:)

Z tym, że ja miałem raczej na myśli odpowiedzialność "majątkową". Bo nigdy w podobnych sytuacjach nie mam nawet na myśli tego, że coś mogłoby się komuś stać. Zachować bezpieczeństwo - tak. Myśleć ciągle o tym, że coś się stanie pasażerom - nigdy. Bo zawsze jest tak, że jak się o czymś dużo myśli i się tego boi, to to się wydarzy. Przynajmniej u mnie tak jest.

[abarth]

jako kobieta i matka w pełni rozumiem twoje obawy o bezpieczeństwo dzieci, sama dużo o tym myślę, ale wydaję mi się że to jest poprostu nowa sytuacja i rola w twoim życiu. Domyślam się że w tym momencie "uraz" jest na tyle świeży że nie chcesz ryzykować, ale po jakimś czasie może z mężem/partnerem/znajomym zaczniesz taki swój prywatny "kurs" zeby poprostu oswoić się z autem.
po2 Nawet wytrawny i wieloletni kierowcy nie raz mieli sytuacje podbramkowe czy wpadki, nawet najlepszym się zdradza
o ile ważne jest żebyś sama podjęła decyzję o tyle nie powinnaś się skreślać w tej kwestii.
Praktyka czyni mistrza jak to mówią

[lawinia]

Nie chcę mieć stresujących sytuacji z mojej winy. Dlaczego zrobiłam prawko? Żeby udowodnić sobie, że mogę, nie koniecznie MUSZĘ jeździć. kiedy się zdecyduję jezdzić znowu, za kilka lat, na pewno wezmę sobie jazdy doszkalające, mam namiary na dobrych instruktorów

Moja szwagierka też ma prawko 15 lat i nie jeździ, boi się, ale to nie oznacza, że o swoje nie walczy. Nie jeździ, ale mnóstwo trudności w życiu spotkała i przezwyciężyła a ja chylę czoło przed nią.
Po trzecie i ostatnie: uważam, że jak ktoś się nie czuję na siłach, jak wyżej mówiłam, dobrze , że nie jeździ: siły na, bo to oznacza troskę o zdrowie i bezpieczeństwo innych: siły na zamiary trzeba zmierzyć.