Kącik miłośników książki

[Cyryl8]

Myślę, że jakieś 300 lat między podmywaniem by wystarczyło.
Ale jakbyś 300 lat jeździł po łuku, to mógłbyś zapomnieć jak się jeździ po prostej.

Polacy przegrali finał, tylko srebro, co dla piłkarzy byłoby życiowym sukcesem, dla siatkarzy to porażka.

[Blacksmith]

Włosi zasłużenie wygrali. Pecha naszych czy szczęścia Włochów tu nie było, byli lepsi. I tak trzeba z tego srebra się cieszyć, wczoraj z Brazylią co prawda wygrali ale psim swędem.

[gumik]

Ludzie biorą kapsułki na przedłużenie życia, a tak naprawdę po kilku latach umierają.

Jakieś dane? Jakieś dowody?

Jakie dowody? To przecież oczywiste, że wszelkie dowody będą mocno ukryte. Czy Ci dyrektorzy tych koncernów farmaceutycznych biorą te leki na przedłużenie życia? Czemu nie chwalą się tym? Pomyśl trochę samodzielnie.

[Blacksmith]

Ale to co piszesz to tylko domysły/wymysły/tak sobie myślę, itd. Może to prawda albo i nie. To tak samo ja by mógł napisać, że te szczepionki na covid-19 będą skracać życie i powodować późniejsze choroby. I że są tak zaprogramowane i podawane w różnych gramaturach aby zadziałać różnie u różnych ludzi po kilki-kilkunastu-kilkudziesięciu latach. Aby potem stworzyć pozory, że to nie wina szczepionek na covid-19.

Póki co nie ma jeszcze oficjalnych leków na przedłużenie życia. Zresztą nawet gdy wejdą to będzie to wymagało ogromnych światowych przemian... np. w dziedzinie emerytur, itd.

Na znaczne przedłużenie życia są i dzisiaj naturalne sposoby. Ale te jednak wymagają sporo wysiłku i poświęcenia ze strony człowieka.

[Cyryl8]

Co prawda nie mamy lekarstwa na przedłużenie życia, ale na razie przedłużamy lato błąkając się po Bałkanach.

Teraz wyspa Krk na kompletnym zadoopiu, do sklepu trzeba jechać rowerem (część prowadzić, bo bardzo górzysty teren, a elektryk został w domu) dwie wioski dalej.

Co do tematu: właśnie słucham Dimitra Głuchowskiego, autora trylogii Metro, "The Outpost".

[Blacksmith]

więc załóżmy że moglibyśmy żyć 1000 lat, ale po co?

Czy nudzi Ci się granie w siatkówkę? Chyba nie bo jak piszesz robisz to już kilkadziesiąt lat i się nie nudzi. Tak samo podróże z tego co widzę Ci się nie nudzą. Więc czy perspektywa robienia tego dalej powiedzmy przez 900 lat jest taka zła? Jeśli ktoś coś lubi od tylu lat to nie sądzę, że miałoby mu się kiedykolwiek to znudzić. Mam kolegę który już od 50 lat fascynuje się okrętami, samolotami, czołgami okresu 2WŚ. Czyta, skleja modele, itd. I coś czuje, że nigdy to mu się nie znudzi. Ba, z upływem lat zdaje się tym coraz bardziej interesować.

ale na razie przedłużamy lato błąkając się po Bałkanach.

A czy nie powinieneś być teraz w Polsce ramię w ramię ze swoimi kolegami?... https://www.portel.pl/wiadomosci/strajk ... ane/130825

Zastanawiam się co dokładnie mają na myśli egzaminatorzy z tym, że obecnie system egzaminacyjny jest zbyt zautomatyzowany i że chcą mieć większą autonomię. Masz z pewnością znajomość i kontakt chociaż z jednym egzaminatorem. Mógłbyś zadzwonić i popytać, bo jestem ciekawy o co im dokładnie chodzi.
Jak im praca nie pasuje to choćby w Niemczech starcy czekają na pomoc.

właśnie słucham Dimitra Głuchowskiego, autora trylogii Metro, "The Outpost".

Czy Ty przypadkiem nie byłeś za całkowitym bojkotem twórców Rosyjskich niezależnie od tego czy mają cokolwiek coś wspólnego z Putinem? Np. nie byłeś przeciwny bojkotu w radiu Czajkowskiego.

[Cyryl8]

1. Gdybym dłużej był sprawny na poziomie 25 latka, to tak. Ale siatkówka oldbojów wygląda trochę inaczej. Co prawda na tle innych rówieśników jesteś jak młody bóg, ale w stosunku do swoich młodych lat, to tragedia.
Bo ta długowieczność o której piszeszwydaje się bardziej przedłużeniem starości, niż okresu młodzieńczego.
Gdyby tak można było chodzić do liceum 50 lat, studiować 100-200 lat, ale po tym byłbym tak zgrzybiałym psychicznie starcem, że chyba nie miałbym sił na małżeństwo i ojcostwo, nie mówiąc o jakimś entuzjaźmie w pracy.

2. Nie jestem egzaminatorem i nie wiem dlaczego miałbym brać udział w ich strajku. W tym czasie w Polsce są strajki lub akcje protestacyjne różnych grup zawodowych i nie wiem dlaczego miałbym swoje życie temu podporządkowywać.

Trochę zmienił się charakter mojej pracy.
W tej chwili robię programy do e-learningu do KW i SzO, co mogę robić podczas podróży (w zasadzie od maja z małymi przerwami jesteśmy na wyjazdach). A gdy jestem w kraju szkolę na symulatorze, więc kontakt z WORD-em mam mocno ograniczony.

I szczerze mówiąc, to już nie mam ani czasu, ani ochoty się w to zagłębiać. Nie czuję się Mesjaszem, aby naprawiać świat.

3. Tak jestem za usunięciem na czas agresji rosyjskich twórców z mediów publicznych, ale ja nie jestem czymś takim. Po drugie nie wziąłem że sobą dysku z audiobookami i po przesłuchaniu innych, tylko ta powieść mi zostala.

Na pocieszczenie powiem, że akcja tej apokaliptycznej powieści przebiega w Jarosławiu po przegranej wojnie nuklearnej przez Rosję.
Jak również główne dzieło tego autora - Metro jest wielkim głosem przeciw wojnie.

[Blacksmith]

Kiedy ciało mówi nie: Koszty ukrytego stresu, Gabor Maté- Dość ciekawa książka na temat ogromnej zależności między psychiką człowieka a chorobami ciała, co jeszcze według autora jest traktowane po macoszemu w świecie medycyny. Ukryty (skrywany) i niewypracowany stres z dzieciństwa/przeszłości może spowodować poważne choroby w przyszłości. Wiele przykładów osób chorych na SM, ALS, z reumatoidalnym zapaleniem stawów, nowotworami, itd.... które wcześniej doświadczały długotrwałego stresu, maja traumy, nie zaznały rodzicielskiej miłości, chowają w sobie ciągłą urazę, itp.

[Blacksmith]

Dziennik sprzeciwu: Tajne zapiski obywatela III Rzeszy 1939- 1942: Friedrich Kellner- Świetna książka dla miłośników II Wojny Światowej. Na krótko przed wojną i w czasie wojny autor (Niemiec) prowadził dziennik w którym zapisywał informacje o bieżących wydarzeniach, swoje przemyślenia, rozmowy z ludźmi. Wszystko z perspektywy zwykłego szarego obywatela III Rzeszy. Autor był zagorzałym przeciwnikiem Hitlera i nazistów. Krytyka Niemiec i obelgi skierowane do własnych ówczesnych rodaków bijące z zapisków były tak duże, że książka dostała pozwolenie na wydanie w Niemczech dopiero w 2011 roku. Szkoda tylko, że w książka się kończy na zapiskach z końca 1942 roku. Według przedmowy w książce autor prowadził zapiski do 1945 roku. Nie wiem czemu reszta została ucięta.

[gumik]

Kłamstwo smoleńskie

O dramatycznych kulisach wypadku, o zatrważającej skali polskich zaniedbań i o rosyjskich manipulacjach na temat katastrofy opowiada ówczesny przewodniczący Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych dr inż. Maciej Lasek. Człowiek, który kocha latać i jak nikt zna się na wypadkach.

[Cyryl8]

Myślę, że na wypadach zna się ten, który miał ich najwięcej, coś jak kaskader zna się na upadkach.

Więc w przypadku pilotów trzeba szukać wśród tych najgorszych lub pośmiertnie.

W jednej z książek opisywana jest opinia MOSAD-u na temat terrorystów samobójców: z reguły nie mają doświadczenia.

[gumik]

Wychodzisz z dziwnego założenia. Oczywiste jest, że na wypadkach lotniczych znają się osoby, które te wypadki badają.

[Blacksmith]

Faktycznie dziwaczne założenie. Idąc tym tropem to kaskader co często łamie sobie kości po upadkach powinien znać się fachowo na zabiegu składania, usztywniania, itd. Ale na tym się znają jednak ortopedzi a nie on.
Chyba, że chodziło Ci o to, że kaskader zna się na tym jak upaść aby nic dobie nie zrobić albo z minimalną szkodą, to wtedy się zgadza.

[Cyryl8]

Może nie zna się na składaniu, ale już na rehabilitacji już bardzo dobrze.

[Blacksmith]

Ja by jednak bardziej zawierzał poradom doświadczonego rehabilitanta, który może i nic sobie nigdy nie złamał ale prowadził setki/tysiące osób po złamaniach do sprawności.